Wie ben ik?

Mijn naam is Michelle Kruidenier en ik ben 34 jaar oud. Van jongs af aan was mijn leven niet makkelijk. Sinds mijn vijftiende woonde ik niet meer thuis en ontbrak het aan een stabiele basis, omdat ik bij familie en vrienden woonde. Een solide fundament ontbrak en daardoor leerde ik ''overleven''. Overlevingsmechanismen hebben mij al die tijd geholpen, totdat ze me in de weg begonnen te staan. 

Tijdens deze periode kreeg ik ook te maken met een chronische schildklieraandoening, waardoor mijn uitgeputte lijf niet vooruit te branden was. 

Door jarenlange spierspanningen kreeg ik hier ook nog eens fibromyalgie bij, een tweede chronische ziekte. 

In die tijd fantaseerde ik vaak van een leven met een eigen gezin. Ik droomde van een groot gezin, zodat ik de fundamentele basis die ik zelf gemist had, wel mocht opbouwen en doorgeven aan mijn eigen kinderen. Ook dit mocht niet zonder slag of stoot gaan. Een mislukte icsi-traject en de uitspraak vanuit artsen dat we meer kans zouden maken op het winnen van een loterij, dan ooit op een natuurlijke wijze zwanger te raken hakte er toen flink in. 

Je kunt je voorstellen dat ik niet de meest optimistische en energievolle persoon meer was, die ik potentieel wel had kunnen zijn. 

Dat we uiteindelijk wel een prachtige dochter hebben mogen krijgen, is voor mij echt een lot uit de loterij. Ik dacht dat ik het vanuit hier wel helemaal zou redden en een moeder uit het boekje zou worden. 

Dit bleek al snel een utopie te zijn. Toen onze dochter twee jaar oud was, kreeg ik een miskraam van een tweede zwangerschap. Dit was voor mijn zo'n ingrijpende gebeurtenis, dat ik wel met mezelf aan de slag moest! Ik had inmiddels al 7 jaar gesprekken bij een psycholoog en op cognitief niveau wist ik het allemaal wel. De opgelopen trauma's vanuit mijn verleden, hadden zich echter opgeslagen in mijn lijf en onderbewustzijn. Mijn lijf begon mij hier nu ook mee te confronteren d.m.v. paniekaanvallen en angsten. 

Vermoeidheid, futloosheid, emotionele buien, extreme rugpijnen en heel veel boosheid waren dagelijks aan de orde. Ik ervaarde het leven als iets wat altijd tegen zat en vond het vooral allemaal oneerlijk dat alles zo tegen moest zitten. Mezelf niet gezien voelen door mensen om me heen bleef een trigger. Achteraf gezien vind ik dit niet gek. Ik kon mezelf immers niet eens zien! 

Ik wilde het roer omgooien en mijn ''problemen'' bij de kern aanpakken. Het kon immers niet langer zo. Het duurde even voordat ik ontdekte dat de werkelijke transformatie niet alleen in het denken en begrijpen zat, maar in het diepere helen van binnenuit. Ik kwam in contact met een holistisch therapeut en dacht ''baad het niet, dan schaad het niet''. Wat ik daar heb ervaren, is eigenlijk niet in woorden te omschrijven. Buiten het feit dat ik gelijk van mijn jarenlange rugpijn af was, voelde ik na één sessie al verlichting. 

Ik wist dat dit iets was waar ik zelf ook mee wilde werken. Nu een aantal jaren verder ben ik zelf Holistisch therapeut en de afgelopen jaren hebben mij heel veel gebracht. 

Mijn holistische reis heeft me meer gebracht dan al die jaren in de traditionele zorg. Het heeft me geleerd om niet alleen te overleven, maar daadwerkelijk te leren leven! Is het zo dat mijn leven nu alleen maar uit voorspoed bestaat? Nee! Wél weet ik hoe ik op een gezonde manier met tegenslagen om kan gaan en het beste uit mijn leven kan halen.

En wat voor mij een belangrijke verandering is: ik merk dat ik veel minder triggers heb. Waar ik vroeger boos werd en mijn dierbaren hier ook last van konden hebben, kan ik nu naar mijn gevoel luisteren op zulke momenten en mezelf datgene geven wat ik op dat moment nodig heb. 

Ik voel me meer in controle van mijn emoties, wat mijn relaties ten goede komt. 

Ik vind het zo ontzettend mooi dat ik nu ook andere mensen mag helpen om van hun klachten af te komen binnen mijn eigen holistische praktijk. Ik ben dankbaar voor alle mensen die het vertrouwen in mijn hebben en zich kwetsbaar durven op te stellen en zichzelf echt aan durven te kijken tijdens sessies. Dit is de reden waarom ik mijn eigen verhaal ook graag wil delen en mensen die zich (deels) in mijn verhaal herkennen wil laten zien dat het echt wel anders kan. 

Herken je jezelf in mijn verhaal en zou jij ook willen leren leven in plaats van overleven? Maak een afspraak, zodat we samen kunnen onderzoeken wat jij hiervoor nodig hebt. Ik hoop je snel te mogen ontvangen in mijn safe space.